OAT

Tsja er is veel meer gebeurd dan de OAT (on arrival training) maar ik ga het toch even alleen daar over hebben, anders vind ik het veel te veel om in één keer op te schrijven.

Het begon allemaal op een warme (goh wat vreemd) dag. Eigenijk begon het al heel vroeg in de morgen, of nacht. Rond 4 uur moesten we opstaan om de trein van 5.20 uit Constanta te halen. Treinen rijden hier alleen vroeg in de ochtend en laat in de middag. Zo enorm ver is het niet naar Predeal, maar omdat de treinen hier heel sloom zijn, waren we toch 6 uur onderweg. Gelukkig had de trein op de heenweg (in tegenstelling tot de terugweg) een redelijke airco.

Toen we in Predeal aankwamen, hebben we eerst even in het dorpje rondgekeken. Het ziet er heel anders uit dan Techighiol. En natuurlijk om bergen en bos te kunnen zien is erg fijn. We kregen te horen dat we om 8 uur verwacht werden voor het avondeten. Het was nog redelijk vroeg dus ik besloot een wandeling te gaan maken. De mensen bij de receptie wouden me geen routes geven, omdat het gevaarlijk was vanwege de beren, dus ben ik zelf het bos maar ingelopen. Het was een mooi bos, maar niet heel erg bijzonder... totdat er een uil, een hele grote, over me heen vloog en voor me hoog op een tak ging zitten. Dat was echt heel mooi!


Ik zie, ik zie wat jij iet ziet, maar als je weet dat er het een uil moet zijn, kom je er misschien wel uit ;)



Het eten was iets te goed geregeld. We kregen beide vegetarische menu's. 's Avonds at je een voorgerecht, hoofdgerecht met salade en een dessert. En 's middags was het voorgerecht ciorbe (de soep die geen supa is). Na het avondeten hebben we een korte introductie gekregen en zijn we in 2 groepen verdeeld. Leonie zat in de andere groep. Het was best vreemd en het leek alsof we een beetje moesten afkicken van elkaar.

 

Devolgende dagen hadden we trainingen, elke dag van half tien tot ongeveer 7 uur. Toch werd het niet saai omdat we niet zoals op school les kregen, maar we moesten zelf dingen doen. We beleven in de dingen die je in de realiteit kan meemaken.

->
mooi oud huisje uit Predeal

->
Sorry dat ik geen interesantere foto heb van onze trainingsruimte. Werd zoveel bezig gehouden, dat ik amper foto's heb gemaakt. De muren werden volgehangen met dingen die we gemaakt hebben, aantekeningen en andere handige dingen. posters over onze project, agenda, brainstormdingen, enz.  





 <-
Op onze enige vrije middag zijn we een stuk gaan wandelen. De hond op de foto hebben we halverwege opgepikt en is helemaal met ons meegelopen. Hij werd later ook in gesprekken: "onze hond" genoemd.



We hadden elke dag vaste onderwerpen: ceasca de cultura(kopje cultuur) elke morgen iets leuks uit de Roemeense cultuur, evaluatie en er werden vaak 'energizers' tussendoor gedaan. Verder had elke dag had een bepaald thema: kennismaken, intercultural learning, over Roemenië (beetje geschiedenis, aardrijkskunde, over reizen), over EVS (rechten en verantwoordelijkheden, en andere dingen die ik eigenlijk tijdens de Pre-departure training al gehad had) en over het Personal development plan.


Over dit laatste werd verteld hoe je het moet maken en dat heb ik afgelopen weekend gedaan. Ik heb opgeschreven wat ik wil bereiken en hoe ik dat denk te gaan doen. Gister hebben we dit met Olgun besproken, ook Mirele en Flori (onze mentoren) waren erbij. Ze spreken (bijna) geen engels, dus het was voor hun vast een saaie meeting. Nouja misschien over een paar maanden kunnen we in het Roemeens praten. We hebben 's middags ook een taalles gehad en een geschiedenisles over het communisme. Ik vind het erg interessant om hierover te leren. Omdat de meeste cultuurverschillen die me opvallen hiermee te maken hebben.

Met Olgun hebben we ook afgesproken dat we in de volgende maand de kinderen gaan leren kennen, met achtergrond enzo. En onze eigen projecten gaan voorbereiden, zodat we daar in Oktober mee kunnen beginnen. We gaan waarschijnlijk verschillende projecten doen en elk project met een andere kleine groep kinderen.

En zo is voordat je het weet al eer 1/9e van de tijd voorbij. 1 maand waarin ik kennis gemaakt heb met de Roemeense cultuur, rondgekeken heb op m'n werk, Leonie heb leren kennen en voor het eerst op mezelf woon. Dat heb ik toch al weer mooi voor elkaar al zeg ik het zelf :)
(PS reacties geven is niet verboden hoor, per mail mag, maar ik zou het ook erg leuk vinden als er op mn blog eens wat komt te staan ;) )

kamp en de rest

De afgelopen 6 dagen met de kinderen op kamp geweest. Er worden 12 kinderen uitgekozen die mee kunnen en die zich het afgelopen jaar het best gedragen hebben. Met die kinderen gaan ze op vakantie. Dit jaar gingen Leonie en ik ook mee. We sliepen in een grote luxe villa aan de rand van de Donau-delta. (klik voor foto's van de vila)
We zijn natuurlijk veel bezig geweest met de kinderen. Balspellen, stoelendans, wandelingen en veel vooral heel veel gedanst.

In mn vrije tijd heb ik wilde paarden gespot, een festival gezien. Hier deden ze aan volksdansen.

We zullen binnenkort ook wel leren volksdansen, wordt redelijk normaal gevonden hierzo.







We hebben ook een mooie wandeling gemaakt door de wolken in de harde wind.
Het was hier tot nu toe altijd warm, met een maximum van 38 graden. Afgelopen weekend heeft het geonweert en nu is het een lekker koele 27 graden.

Om het af te sluiten hebben we een boottocht over de Donau gemaakt. Dat was heerlijk! Uitwaaien, met je hand door het water, van de natuur aan de oever genieten én de zonsondergang bekijken.





Via een van dit soort stijgers klim je in de boot. Je vraagt je af of hij je gewicht wel zal houden, dat valt gelukkig nog mee (Of was het gewoon geluk?)
Ik was blij dat onze boot er een stuk beter uitzag.








Toen we weer terug waren hadden we eerst een dag vrij. Het was namelijk de dag van Santa Maria ofzo. Nouja er waren wel dingen te doen in de omgeving, maar we voelden ons beide niet goed genoeg om iets te gaan doen. We dachten eerst dat we een beetje ziek waren van de reis. (Het is net een achtbaan met een grote misselijkheidsfactor en weinig vermakelijk, en een stuk lanzamer.)





In de dorpjes vindt je overal gekleurde huisjes. De lelijke gebouwen van het communisme wennen vanzelf.

Ook paard en wagen kom je hier nog veel tegen.

's Avonds ben ik wel naar het strand toe gegaan. Eerst door het gezellig drukke centrum gelopen van Euforie-Nord en kraampjes bekeken later heb ik onder de sterrenhemel door het water gestruind. Op de terugweg kwam ik langs het meer van Techirghiol en besloot een nachtduik te nemen. 'T was heerlijk om in je eentje te zijn, op je rug te drijven en sterren te kijken. Op de terugweg liep ik met een handdoek om me heen, want ik was vergeten een vest mee te nemen. Zal er vast raar uitgezien hebben maar ik ben toch al anders hier dus dat maakt niet zo uit.


 Vandaag ben ik alleen naar het kinderdorp geweest. Leonie was namelijk ziek. Flori ontmoet, deze vrouw zal ons, als ik het goed begrepen heb, begeleiden tijdens het project. Ze is psychopedagoog en ik heb twee sessies van haar bijgewoond. Eentje met iemand uit Modul A  (zwaar gehandicapt) en iemand uit modul D (licht gehandicapt). Het was erg interessant: ten eerste omdat ze (in gebrekkig Engels) uitlegde wat ze deed en ten tweede omdat je de kinderen erdoor leert kennen.

Ook een wat mindere kant inmiddels. Leonie en ik hebben verschillende verhalen gehoord over de planning van de overige 8 maanden. We hebben nog maar één taalles gehad en wat ik tot nu toe gedaan hebben kan ik nog niet heel erg nuttig noemen. Voor de volgende keer moeten we maar even een evaluatie plannen om dit soort dingen te bespreken. Ik hoop namelijk wel dat er het een en ander gaat veranderen. Omdat we eerst naar de On-arrival training (OAT) gaan, moet dit nog eventjes wachten.

Over de OAT weet ik bijna evenveel als jullie. Het is in Predeal en mn treinticket wordt geregeld. Op zondag reizen we heen en op zaterdag komen we terug. Het gaat waarschijnlijk over (EVS)rechten, cultuurshock en de youthpass. Maar zelfs dat weet ik niet zeker.
Je went er wel aan dat je (bijna) niets zeker weet. Dat is nou eenmaal de manier hoe het gaat hierzo ;)

Update (nl + es)

Nog een kleine update over het werk:
We hebben tot nu toe alleen halve dagen gewerkt. Een beetje weinig, maar misschien wel goed om te wennen. We hebben spelletjes(Ik heb the game verloren) gedaan met de kinderen, gebasketballed en gedanst. Veel mensen ontmoet.

We hebben ook één Roemeense les gehad. Hoewel ik goed mn best doe, gaat het me toch nog te langzaam. Wat wel leuk is dat de meesten erg enthousiast zijn als we iets in het Roemeens uitstotterren.

Morgen gaan we op een 5-daags kamp met de kinderen. We gaan naar een heel groot huis bij de Donau-delta. Ik ben benieuwd wat dit gaat brengen!

Un pequeño update sobre el trabajo:
Hasta aquí solo ttrabajaba medio días. Es poco, pero quíza es mejor para acostumbrarme. He hecho juegos(I've lost the game) con los chichos. He bailando y jugado baloncesto tambíen. Al lade he encontrado mucho jente.

Tuve una clase de rumano. Me esfuerzo, pero es muy difícil y pasa demasiado lento para mi. Es agradable que los rumanos estan muy enstusiasto cuando tartamudeo algo en Rumano :)

Mañana voy en campamento con los chicos. El campomento dura cinco días. Vamos a un case muy grande cerca del Donau-delta. Estoy curiosa como irá!

Starting somewhere new

Als allereerste nog even over voor mn vertrek.
Ik werd op dinsdag nog verrast door Gemma en Inge. Ze kwamen nog een laatste keer afscheid nemen en hadden een groot spanddoek meegenomen!

Later die middag afscheid genomen van 'thuis' en Monster. Dan naar Bauke en Lilian om vanaf daar m'n reis te beginnen. Geen enkel probleem gehad op het vliegveld en ben na een lange (saaie) reis goed aangekomen in  Techirghiol.

We(Leonie en ik) hebben al twee halve dagen gewerkt in het kinderdorp. Ze willen ons heel rustig kennis laten maken en ze hebben ons tot nu toe alleen de minst gehandicapte kinderen laten zien. We hebben gebasketballed(geen idee hoe je het schrijft) en gekeken bij een sessie met de psycholoog. Het ging wel allemaal in het Roemeens maar toch leuk om te zien. Verder hebben we een paar intakegesprekken gehad met belangrijke en iets minder belangrijke mensen.

Vandaag zijn we naar het meer gegaan. Het water is heel zout, en het kan mijn verbeelding zijn, maar het drijven is makkelijker (en het zwemmen moeilijker omdat je voeten omhoog drijven), wat volgens mij komt doordat het zo enooorm zout is. We hebben ons hier ook ingesmeerd met modder. Ze zeggen dat deze modder een geneeskrachtige en magische werking. Maar al heeft het dat niet, je moet het gewoon uitgeprobeerd hebben.

Nog wat algemene dingen over hoe ik hier gevestigd ben. We wonen samen in een soort zomerhuisje. We hebben iedere een eigen slaapkamer, een keuken, badkamer en een grote gang. Inderdaad: er is geen woonkamer. Ook (nog) niet echt nodig. Het is echt een super nieuw huis. Zo nieuw zelfs, dat het internet nog niet binnen is aangesloten. Vandaar dat ik hier in de tuin zit :)

Om van m'n huis ook maar gelijk m'n thuis te maken heb ik goed al mn spullen lekker verspreid, al gelijk na aankomst.
PS ik slaap lekker op een 1.5 persoons bed!