Vorige week vrijdag: Na m'n werk ging ik met de trein naar Boekarest. Daarna met de metro, daarna het laatste stukje gelopen en toen ik het niet kon vinden en veel te ver gelopen was heb ik de taxi gepakt naar het hostel. Snel ingecheckt want er was iets veel belangrijkers: mn moeder zat te namelijk te wachten in de slaapzaal.
Ik was heel blij om m'n moeder weer te zien maar het was ook heel vreemd. Nadat ik hier zo'n tijdje in Roemenië zit voel ik me heel verwend. Überhaupt dat ik (betaald) vrijwilligerswerk in het buitenland kan doen, maar dat dan ook m'n moeder gewoon even tussendoor een weekje langs kan komen.
We hadden de slaapzaal voor ons alleen dus we konden lekker bijpraten. De volgende dag hebben voornanmelijk gewinkeld. Ja, en dat winkelen was nog mijn idee ook (Tsja het is nou eenmaal lastig om al je spullen in Techirghiol te vinden). De tweede dag in Boekarest hebben we een city-tour gelopen. We Lekker gek doen terwijl we Kürtos snoepen
kregen bijna een prive-tour. Daarna zijn we naar het
village museum geweest. Het museum vond ik wel leuk, maar niet zo bijzonder. Maar het park wat ernaast lag... dat was pas mooi. In Techirghiol zijn niet zoveel bomen en al helemaal geen grote. Het was prachtig om toch nog wat herfstkleuren te zien.
De dag daarna was het tijd om terug/door te reizen naar Techirghiol. Na thuiskomst hebben we als eerst een kopje koffie gedronken met z'n drieën. Het was heel gezellig (en daar doe je het voor! want de smaak is het nog steeds niet). Ik heb mama Techirghiol laten zien en we hebben een ganzenbordspel gemaakt wat we devolgende dag met Bebe en Luci gespeeld hebben. We zijn ook nog naar Constanta geweest en daar hebben we een vegetarisch restaurant gevonden (zelfs in Boekarest hebben ze die niet, en zomaar nog geen 20 km van huis...) Heerlijk gegeten en super-service. Hier kom ik zeker nog terug. Ook is m'n moeder 2 dagen
Herfstkleuren in park Herestrau meegeweest naar m'n werk. Alles laten zien en we
hebben ook het een en ander gedaan met de kinderen. Ook had mama een Magische Tas mee, waar lekker Nederlands snoepgoed en winterkleding uit kwam. Ook Bebe en Luci vonden de stroopwafels erg lekker.
Ik was heel blij om m'n moeder weer te zien maar het was ook heel vreemd. Nadat ik hier zo'n tijdje in Roemenië zit voel ik me heel verwend. Überhaupt dat ik (betaald) vrijwilligerswerk in het buitenland kan doen, maar dat dan ook m'n moeder gewoon even tussendoor een weekje langs kan komen.
We hadden de slaapzaal voor ons alleen dus we konden lekker bijpraten. De volgende dag hebben voornanmelijk gewinkeld. Ja, en dat winkelen was nog mijn idee ook (Tsja het is nou eenmaal lastig om al je spullen in Techirghiol te vinden). De tweede dag in Boekarest hebben we een city-tour gelopen. We Lekker gek doen terwijl we Kürtos snoepen
kregen bijna een prive-tour. Daarna zijn we naar het
village museum geweest. Het museum vond ik wel leuk, maar niet zo bijzonder. Maar het park wat ernaast lag... dat was pas mooi. In Techirghiol zijn niet zoveel bomen en al helemaal geen grote. Het was prachtig om toch nog wat herfstkleuren te zien.
De dag daarna was het tijd om terug/door te reizen naar Techirghiol. Na thuiskomst hebben we als eerst een kopje koffie gedronken met z'n drieën. Het was heel gezellig (en daar doe je het voor! want de smaak is het nog steeds niet). Ik heb mama Techirghiol laten zien en we hebben een ganzenbordspel gemaakt wat we devolgende dag met Bebe en Luci gespeeld hebben. We zijn ook nog naar Constanta geweest en daar hebben we een vegetarisch restaurant gevonden (zelfs in Boekarest hebben ze die niet, en zomaar nog geen 20 km van huis...) Heerlijk gegeten en super-service. Hier kom ik zeker nog terug. Ook is m'n moeder 2 dagenHerfstkleuren in park Herestrau meegeweest naar m'n werk. Alles laten zien en we
hebben ook het een en ander gedaan met de kinderen. Ook had mama een Magische Tas mee, waar lekker Nederlands snoepgoed en winterkleding uit kwam. Ook Bebe en Luci vonden de stroopwafels erg lekker.
Al met al was het hele fijne tijd. Ik heb veel knuffels van de afgelopen 3 maanden ingehaald en hopelijk kan ik er nu weer zes maanden tegenaan.
Nederland het land van de kaas? Waarom moet je dan naar Roemenië gaan om kaaspopcorn te proberen.
Lieve Marieke,
BeantwoordenVerwijderenHet was superfijn om weer samen te zijn! Nog een half jaar teren op jouw knuffels is wel erg lang hoor. Ik vond het fantastisch om te zien waar je woont, waar je werkt en met wie je omgang hebt. Ik kan mij nu beter een beeld vormen. Ik vond het al onwennig om me tussen mensen te bevinden die ik niet kan begrijpen qua taal. Ik heb enorme bewondering voor je. Naar een onbekend land te gaan, onbekend met de taal en de gewoonten. Dan nog te werken met gehandicapten kinderen wat je nog nooit eerder gedaan hebt... ineens alle dagen door te brengen met een huisgenoot die je ook niet kende.. Ik zal je steunen waar ik kan!!
Succes en veel dikke knuffels van mij.