Sneeuwpret!!

Eindelijk sneeuw!! Ja ben je eens een tijdje in Roemenië, is er in Nederland nog eerder sneeuw dan hier. Maar nu zijn wij ook aan de beurt. Gisteren begon het te sneeuwen, een mooie witte laag van een enkele centimeter.

We zijn met de kinderen naar Constanta geweest. Daar was een kerstviering en kinderen van allerlei centra hebben opgetreden. De kinderen van het Spartadorp hebben liedjes gezongen en een gedichtje voorgedragen. Het was heel leuk om te zien!

's Avonds begon het te stormen, hele harde wind. Nou zijn de elektriciteitskabels hier niet al te stevig ... en ja hoor, de stroom viel uit. zaklamp en kaarsjes erbij, lekker knus. Gelukkig duurde het niet zo lang en ook de 2e keer (ja 2x op dezelfde avond) was binnen een half uur voorbij.

Even tussendoor op de foto: Onze tochtwerende constructie, op z'n Roemeens. Achter de oranje handdoek zitten nogkleinere handdoekjes, die serieus door de kieren heen passen. Ach ja, Roemeense constructie voor een Roemeense deur.

"En toen viel de stroom weer uit..."
5-10 min later: "Snel doortypen voordat ik weer in kaarslicht zit."





Vannochtend werd ik wakker en toen lag er pas echt een mooie laag sneeuw. De sneeuwduinen kwamen tot over m'n knieën en soms zelfs tot m'n heupen.. 's Middags lekker met de kinderen naar buiten geweest voor een sneeuwballengevecht en een sneeuwpop.

vervroegde terugkomst

Het is al een tijdje geleden dat ik geschreven heb en in die tijd is er een hoop gebeurt. Ik heb heel veel kerstkaarten geknutseld, naar buiten geweest en ook andere leuke dingen gedaan met de kinderen. Ik ben naar Braila geweest om een Portugese mede-EVSër op te zoeken. Ik heb een kalksteengroeve bekeken, waar ik nog eens achterna gezeten werd door wilde honden. En ik heb veel zelfstudie gedaan over de Roemeense cultuur en taal.



Maar ook minder leuke dingen zijn gebeurd. Minder leuke dingen die al een langere tijd spelen maar wat nu te veel wordt. Zo is het hier bijvoorbeeld een klein dorp waar je niet zo snel contacten maakt als buitenstaander, zeker niet als Nederlandse. Ook het contact tussen m'n projectpartner en mij loopt niet zo soepel. Door deze en andere redenen heb ik besloten om m'n project eerder af te breken en naar Nederland terug te komen.
Op 29 December om 18 uur is de planning om terug te komen in Nederland. Met nieuwjaar ben ik dus weer terug (Wie nodigt mij uit!? :P). Dan heb ik er 5 maanden Roemeens leventje op zitten wordt het tijd om weer te vernederlandsen.. Ik heb er dan 5 maanden opzitten 

Fotoupdate: Kerst

 De eerste pakketjes met kalenders en kaarten zijn voor onze reis verzonden, en we krijgen hier en daar al positief bericht van een goed aangekomen pakketje!

Ik kwam nog wat foto's tegen van

het kerstkaarten maken:

En ook m'n moeder heeft geholpen

kalenders printen, hier een envelop, daar nog een kerstkaart... het leek net een echt distributiekantoor!



En dan eindelijk op de bus!

kastelen en MTM

Kastelen en Buitenhuisjes

M'n ene reis zit er nog maar net op of ik ga alweer verder op reis.

(Het leven van een vrijwilliger is soms zo hard)

Naar Brasov en omgeving, maar nu om andere plekken te bezoeken. Op onze heenweg zijn we gestopt in Sinaia om het Peleș Castle, het buitenhuisje van Ceaușescu, te bezoeken.


Jammer genoeg konden we niet naar binnen vanwege werkzaamheden, maar we zijn wel in het peleșor (klein peleș) palace geweest. De buitenkant was niet zo mooi als de grote, maar van binnen was het indrukwekkend om te zien.

De volgende dag stond het Bran Castle op het programma. Het toeristische Dracula kasteel. Inmiddels heb ik het boek gelezen en weet ik ook redelijk wat van Vlad Tepeș (De Dracula die echt bestaan heeft) af. Zoals dat hoort in Roemenië.

Terug naar de Middeleeuwen

Om nog even in de Dracula sfeer te blijven hangen zijn we 's middags naar Sighișoara gegaan om langs het huis van Dracula te lopen (wat nu een café is).

Sighisoara was enorm mooi, het lijkt net alsof je terug gaat in de tijd.

Het is een redelijke reis naar Sighisoara, en we kwamen er dus aan in de schemer. Maar in het donker was het ook heel mooi. Én ik heb nieuwe standen op m'n camera uitgevonden waar ik de resultaten even van ga showen:

Even voor de duidelijkheid: ik heb geen enkele foto gefotoshopt, niet eens de lichthoeveelheid bewerkt. :)

De mooie enge Roemeense bergen

Na nog een nachtje slapen zijn we naar Busteni gegaan. Van daar gaat een kabelbaan naar boven de wolken, naar Babele en Sfinxul. Het zouden 2 indrukwekkende stenen moeten zijn, maar dat vond ik nogal tegenvallen. Het uitzicht maakte echter alles goed.

En ja, daar licht sneeuw in November. Slechts een enkele centimeter in de schaduw, maar toch heb ik m'n eerste sneeuwbal al gegooid!

Om nog meer van deze natuur te genieten besloten we naar beneden te wandelen. Een wandeling van 3 uur... als het tenminste licht is. We waren iets te laat weggegaan en het werd eerder donker dan we dachten. Om een lang verhaal kort te maken. We deden er 6 uur over, waarvan we 4 uur in het donker geklommen hebben (ja, 't was klimmen!). Na de engste afdaling ooit en met nog een hoop adrenaline in mn bloed kwamen we eindelijk beneden aan.


Oja, er leven ook nog beren en een paar wolven in deze bossen. 'T is maar dat je t weet ;)

We hebben we een taxi genomen naar het hotel, waar de volgende dag onze Mid-term-meeting zou beginnen.

Je kunt je wel voorstellen hoe we op de Training aankwamen

De driedaagse training was erg gezellig en ik heb een hoop nuttige informatie gekregen. Ik ben weer klaar om een nieuwe stap te zetten.

Teambuilding!

 Toen ik thuis net even in een dipje zat, werd ik daar gelijk uitgehaald doordat de buurvrouw post kwam brengen. Een kaartje van Inge & Gemma, een waakhond van Omi en een sinterklaaspakket van Suzy & Adinda.

Enorm bedankt allemaal!!!

M'n muur begint al wat minder wit te lijken :)

Hooggeëerd en langverwacht bezoek

Vorige week vrijdag: Na m'n werk ging ik met de trein naar Boekarest. Daarna met de metro, daarna het laatste stukje gelopen en toen ik het niet kon vinden en veel te ver gelopen was heb ik de taxi gepakt naar het hostel. Snel ingecheckt want er was iets veel belangrijkers: mn moeder zat te namelijk te wachten in de slaapzaal.

Ik was heel blij om m'n moeder weer te zien maar het was ook heel vreemd. Nadat ik hier zo'n tijdje in Roemenië zit voel ik me heel verwend. Überhaupt dat ik (betaald) vrijwilligerswerk in het buitenland kan doen, maar dat dan ook m'n moeder gewoon even tussendoor een weekje langs kan komen.

We hadden de slaapzaal voor ons alleen dus we konden lekker bijpraten. De volgende dag hebben voornanmelijk gewinkeld. Ja, en dat winkelen was nog mijn idee ook (Tsja het is nou eenmaal lastig om al je spullen in Techirghiol te vinden). De tweede dag in Boekarest hebben we een city-tour gelopen. We           Lekker gek doen terwijl we Kürtos snoepen
kregen bijna een prive-tour. Daarna zijn we naar het
village museum geweest. Het museum vond ik wel leuk, maar niet zo bijzonder. Maar het park wat ernaast lag... dat was pas mooi. In Techirghiol zijn niet zoveel bomen en al helemaal geen grote. Het was prachtig om toch nog wat herfstkleuren te zien.


De dag daarna was het tijd om terug/door te reizen naar Techirghiol. Na thuiskomst hebben we als eerst een kopje koffie gedronken met z'n drieën. Het was heel gezellig (en daar doe je het voor! want de smaak is het nog steeds niet). Ik heb mama Techirghiol laten zien en we hebben een ganzenbordspel gemaakt wat we devolgende dag met Bebe en Luci gespeeld hebben. We zijn ook nog naar Constanta geweest en daar hebben we een vegetarisch restaurant gevonden (zelfs in Boekarest hebben ze die niet, en zomaar nog geen 20 km van huis...) Heerlijk gegeten en super-service. Hier kom ik zeker nog terug. Ook is m'n moeder 2 dagen
                 Herfstkleuren in park Herestrau               meegeweest naar m'n werk. Alles laten zien en we
                                                                                    hebben ook het een en ander gedaan met de kinderen. Ook had mama een Magische Tas mee, waar lekker Nederlands snoepgoed en winterkleding uit kwam. Ook Bebe en Luci vonden de stroopwafels erg lekker.

Al met al was het hele fijne tijd. Ik heb veel knuffels van de afgelopen 3 maanden ingehaald en hopelijk kan ik er nu weer zes maanden tegenaan.

Nederland het land van de kaas? Waarom moet je dan naar Roemenië gaan om kaaspopcorn te proberen.

Tussenstand Kerstproject

Al een paar weken zijn we bezig en het is een week sinds we ons kerstproject gepubliceerd en gepromoot hebben. Komende donderdag zullen we de eerste bestellingen opsturen.
En dan nu dus de grote vraag: hoeveel zijn het er? Ondanks wat printerproblemen en de soms ietwat Roemeense werksnelheid ben ik zelf in ieder geval erg tevreden.
Nou, de tussenstand is... pam pam pam pam pam...  10 kalenders en 139 kerstkaarten!

Maar dit kan natuurlijk nog veel en veel meer. Om nog wat meer te laten zien van deze kunstwerken staan hieronder nog een paar foto's.

Tot de kaarten verstuurd worden fleuren ze onze woonkamer nog mooi even op.

Je kunt nog steeds bestellingen doen! Als je het bestelformulier naar mij opstuurt, komt alles goed en zijn we en vooral de kinderen je heel dankbaar J

Nog een foto van de nieuwe soort kaarten (met dank aan de ponsjes die m'n moeder heeft meegenomen). En onze schoenendoos met de voorraad kaarten.

Help mee voor een kerstfeest!!

De afgelopen weken hebben we met de kinderen veel geknutseld voor kerst... en we gaan nog even door!
We zijn enthousiast bezig met het maken van kerstkaarten en ook kalenders zijn af.





De kalenders zijn voor het jaar 2013. Een impressie staat hiernaast. In elke maand staat een tekening van een thema wat belangrijk is voor kinderen.










In gezellige knutseluurtjes hebben we ons best gedaan om zoveel mogelijk leuke kerstkaarten te maken. En dat is, al zeg ik het zelf, behoorlijk goed gelukt. En elke kerstkaart is uniek!






Met het geld wat we met deze actie ophalen wordt het kerstfeest georganiseerd. Het geld zal vooral naar kerstcadeautjes gaan. Dus: steun ons project en help de kinderen aan een onvergetelijk kerstfeest!

Help je mee?
Het handigste is om een bestelformulier in te vullen en naar mij te mailen. klik hier voor het formulier.

En zegt het voort! vrienden, ouders, leraren, bij de sportclub, in het café. Het is voor iedereen.

Een donatie is natuurlijk ook van harte welkom.

Nog een paar foto's om een indruk te krijgen hoe we bezig zijn geweest tijdens het knutselen:

 Aan het tekenen voor de kalender, en verven voor de kerstmarkt. Met een vrolijk muziekje erbij natuurlijk.

Trots op de foto om te showen wat ze gemaakt hebben.

We hebben ze themakaartjes gegeven: en er komen verrassende tekeningen uit.

Het gaat zo z'n gangetje

Allereerst bedankt voor alle leuke reacties! zo houdt ik de moed erin om te schrijven, want dat vind ik echt leuk, maar soms heb ik er echt geen tijd voor. Dat zul je ook wel gemerkt hebben aangezien het al even geleden is dat ik heb geschreven.
En ook heel erg bedankt voor de kaarten die ik gekregen heb. M'n muur begint al wat voller te worden, maar er is nog genoeg ruimte voor veel meer kaarten!

          Op het werk...
... na de vakantie weer verder in Techirghiol. Op het werk hebben we nu ons eigen weekschema met 9 dagdelen. 5 daarvan zijn we bezig met creatieve of sportieve activiteiten met de kinderen 3 dagdelen besteden we aan langer-durende projecten(personeelsfeestje en kerstmarkt staan voorop). De middag die over blijft krijgen we taal-cultuurles. We kunnen hier alle vragen stellen die we willen maakt niet uit hoe vreemd. Zo viel het ons bijvoorbeeld op dat er nogal eens mensen in een ochtendjas over straat lopen en ook een van onze collega's verscheen op een dag in ochtendjas. Vreemde of gênante vragen, tijdens de cultuurles mag het.

Ik moet nog wel even toevoegen dat er nu verbouwingen bezig zijn en dat daardoor ons schema alweer niet volgens plan gaat. Maar planningen zijn er ook om van af te wijken ;)

Ik zou nu graag een foto laten zien van de kinderen terwijl we aan het knutselen zijn, maar helaas door privacy-rechten mag ik die niet op m'n blog zetten.


           Wijn maken
De tijd van druiven snoepen is nu voorbij. We hebben alle druiven geplukt en er wijn van gemaakt. Een enorme lading druiven is er van de planten afgekomen en we zijn een redelijke tijd bezig geweest (met spierpijn en wespensteken tot gevolg)























Na het plukken wordt het geperst. En de spinnen                 Om de bijen en wespen weg te jagen kwam
   en vliegjes... die werden gewoon meegeperst                                  Bebe even met vuur spelen.

Na afloop hebben we écht verse druivensap geproefd en wat gedronken(ook al zo lekker!). Nu is het wachten, volgens mij kunnen we halverwege november het resultaat proeven.

          Placinta
De afgelopen kookles hebben we placinta geleerd te maken met Ioana (familie van Luci). Placinta is een soort zoet deeg met kaas(roemeense geitenkaas) erin. Maar het is wel een hoofdgerecht. We hebben zoveel gemaakt dat we de hele week daarna placinta hebben gegeten. Het was echt heel lekker, maar ik moet zeggen dat ik er na een week toch wel weer even genoeg van had.





           Constanta
Ik merk dat we steeds makkelijker rondkomen hier in Roemenië. Nu kunnen we zonder vantevoren iets uit te zoeken de bus in stappen naar Constanta. We weten (bijna) de weg naar de supermarkt en mall's. Deze maand zowel als toerist en om te winkelen naar Constanta geweest.

Op de foto met de smurrie, ehh zmeura, smaak Ice Tea.

          Weer
Zo'n tien dagen geleden was er nog niets te merken van herfst. Hier het bewijs een foto met datumstempel: 16-10 met 26 graden en volop zon.
Inmiddels moet ik toch wel zeggen dat het kouder
wordt. Ik ben benieuwd wanneer het hier kouder wordt dan in Nederland. Want zo ver is het nog niet.

De harde zeewind zorgde ervoor dat m'n camera en ik nat werden.

Maramures: beautiful is an understatement

 M'n eerste echte vakantie in Roemenië zit er alweer op, maar het was super!

Het is een enorm bericht, dus bereid je voor:

We zouden beginnen met een rechtstreekse trein naar Baia Mare. Maar natuurlijk gaat het niet zoals de planning en die trein as gecanceld. Dus we maakten ene tussenstop van 5 uur in Boekarest. Eerst lekker gegeten en daarna een kleine sightseeing en weer verder naar Baia Mare. We hadden de nachttrein en na een reis van bijna 20 uur kwamen we eindelijk aan. Wonder boven wonder heb ik ook nog eens redelijk geslapen.

Onze hosts waren nog niet wakker dus we hebben eerst onszelf rondgeleid door het centrum. (Dank aan degen die de backpack heeft uitgevonden!) We hebben elke kerk wel zo'n beetje gezien en toen was het nog maar middag. Baia Mare lijkt een beetje op Cuenca, ook daar was je in 15 min. van het centrum in de natuur, wat zo goed als onbewoond is. Dus hebben we (ja! met backpack!!) een mooie lange wandeling gemaakt door de bergen.
En alsof dat nog niet genoeg was hebben we de dag afgesloten met een challenge parcour. Jeweetwel op een grote hoogte tussen de bomen rondklimmen. Heel gaaf!

Onze hosts doen ook EVS en hebben we leren kennen op de OAT. 's Avonds zijn we nog met ze uit eten geweest. De volgende dag moesten zij gewoon werken dus zijn we met z'n tweeën erop uitgegaan om de houten kerken van Maramures te bekijken. Het was geweldig! Ik heb voor het eerst in mn leven gelift en daarna hebben we gewandeld van de ene naar de andere kerk. Onderweg kom je een paar huisjes tegen, ach je kan het ook niet zo goed vertellen, dus vandaar een paar foto's:

 De mensen leven hier nog samen met de natuur. Er is geen duidelijke scheiding tussen tuin, weiland en openbare grond. Het was heel apart om daar rond te lopen.

Ook het aanbod van fruit(en noten) wat je ondereg kan

                    plukken is enorm en ook super lekker.

De volgende dag zijn we verder gegaan naar Sighet. Ook hier zijn we liftend naartoe gegaan. We kregen al een lift aangeboden voor we goed en wel klaar stonden. Deze dag veel regen. We hebben het centrum van Sighet bekeken en het Prison Museum bezocht. Later onze host, Danii, ontmoet. We hebben hem 'leren kennen' via couchsurfing. (Zie foto hiernaast, waar hij onderweg appeltjes aan het plukken is)

Het was een leuke actieve jongen/man. Hij was 36, maar woonde nog thuis, wat hier trouwens geen uitzondering is.
Zijn moeder heeft deze paar dagen heerlijk gekookt en alles werd voor ons geregeld. Enorm gastvrij (wat soms zelfs vervelend kan worden).

De dag hierna was erg druk maar ik heb ook enorm genoten. We begonnen met een bezoekje aan het Ellie Wiesel huis, een klein museum. Vervolgens gingen we verder naar Sapanta, waar we eerst een klooster bezocht hebben, daarna een Jeep-tour gemaakt hebben, twee watervallen bekeken en geëindigd bij de Merry Cemetery. In deze begraafplaats heeft iedereen een vrolijk versierde grafsteen met een grappige of cynische tekst erop (Voorbeelden volgen nog).

Ook 's avonds hebben we niet stilgezeten. Danii en zijn vrienden zijn 's avonds acrobatisch en gezellig bezig in het park en wij gingen dus mee. Eenwieleren, skaten, waveboard en het allerbelangrijkste: de slack-line. Op een plat touw lopen, en de gevorderden deden ook kunstjes. Ik was al blij als ik kon blijven staan en

mijn record van 5 stappen. 't was iig heel leuk om eens te proberen.

De dag hierna zijn we er weer zelf opuit gegaan. We stonden om 6 uur op om een lift te krijgen naar Viseu de Sus, waar we plannen hadden om een toeristische rondreis gingen maken met een oude stoomtrein. Helaas konden we geen lift krijgen en hebben we besloten om een wandeling te maken. Alweer was de natuur geweldig. Mooie bergen met prachtige uitzichten.

's Nachts om 1 uur vertrok onze trein naar de volgende bestemming: Brasov. We moesten overstappen in Cluj. En dat zijn niet de Nederlandse overstaptijden(5-30 min), maar de Roemeense(.5-7 uur). Voor ons waren het er drie, dus ach 't viel nog mee. Ook deze uurtjes hebben we gebruikt voor een mini-city-tour. Cluj is een hele oude plaats met mooie oude gebouwen. Ik zou er best nog wel een terug willen komen voor een uitgebreidere tour.

Dan verder met de trein. Brasov is weer heel iets anders. Ook een mooie plaats, maar veel georganiseerder dan Cluj en een hele andere uitstraling. Met gekleurde huisjes en bloemetjes.  We hebben gewinkeld, gesightseeingd (geen commentaar op m'n schrijfwijze), uit eten geweest en ook hier wezen wandelen en met de kabelbaan naar beneden.

<- En de smalste straat van Europa doorgelopen. Maar volgens mij moeten er nog wel smallere zijn.










Nog even het verschil van Cluj en Brasov naast elkaar:

Cluj

Brasov

Toen ik na deze vakantie weer thuis kwam, was het wel nodig om weer een beetje bij te slapen en uit te rusten. Alsof ik toe was aan een paar daagjes vrij. Maar misschien is het beter om te werken, dan kan ik misschien wat uitrusten.