Het gaat zo z'n gangetje

Allereerst bedankt voor alle leuke reacties! zo houdt ik de moed erin om te schrijven, want dat vind ik echt leuk, maar soms heb ik er echt geen tijd voor. Dat zul je ook wel gemerkt hebben aangezien het al even geleden is dat ik heb geschreven.
En ook heel erg bedankt voor de kaarten die ik gekregen heb. M'n muur begint al wat voller te worden, maar er is nog genoeg ruimte voor veel meer kaarten!

          Op het werk...
... na de vakantie weer verder in Techirghiol. Op het werk hebben we nu ons eigen weekschema met 9 dagdelen. 5 daarvan zijn we bezig met creatieve of sportieve activiteiten met de kinderen 3 dagdelen besteden we aan langer-durende projecten(personeelsfeestje en kerstmarkt staan voorop). De middag die over blijft krijgen we taal-cultuurles. We kunnen hier alle vragen stellen die we willen maakt niet uit hoe vreemd. Zo viel het ons bijvoorbeeld op dat er nogal eens mensen in een ochtendjas over straat lopen en ook een van onze collega's verscheen op een dag in ochtendjas. Vreemde of gênante vragen, tijdens de cultuurles mag het.

Ik moet nog wel even toevoegen dat er nu verbouwingen bezig zijn en dat daardoor ons schema alweer niet volgens plan gaat. Maar planningen zijn er ook om van af te wijken ;)

Ik zou nu graag een foto laten zien van de kinderen terwijl we aan het knutselen zijn, maar helaas door privacy-rechten mag ik die niet op m'n blog zetten.


           Wijn maken
De tijd van druiven snoepen is nu voorbij. We hebben alle druiven geplukt en er wijn van gemaakt. Een enorme lading druiven is er van de planten afgekomen en we zijn een redelijke tijd bezig geweest (met spierpijn en wespensteken tot gevolg)























Na het plukken wordt het geperst. En de spinnen                 Om de bijen en wespen weg te jagen kwam
   en vliegjes... die werden gewoon meegeperst                                  Bebe even met vuur spelen.

Na afloop hebben we écht verse druivensap geproefd en wat gedronken(ook al zo lekker!). Nu is het wachten, volgens mij kunnen we halverwege november het resultaat proeven.

          Placinta
De afgelopen kookles hebben we placinta geleerd te maken met Ioana (familie van Luci). Placinta is een soort zoet deeg met kaas(roemeense geitenkaas) erin. Maar het is wel een hoofdgerecht. We hebben zoveel gemaakt dat we de hele week daarna placinta hebben gegeten. Het was echt heel lekker, maar ik moet zeggen dat ik er na een week toch wel weer even genoeg van had.





           Constanta
Ik merk dat we steeds makkelijker rondkomen hier in Roemenië. Nu kunnen we zonder vantevoren iets uit te zoeken de bus in stappen naar Constanta. We weten (bijna) de weg naar de supermarkt en mall's. Deze maand zowel als toerist en om te winkelen naar Constanta geweest.

Op de foto met de smurrie, ehh zmeura, smaak Ice Tea.

          Weer
Zo'n tien dagen geleden was er nog niets te merken van herfst. Hier het bewijs een foto met datumstempel: 16-10 met 26 graden en volop zon.
Inmiddels moet ik toch wel zeggen dat het kouder
wordt. Ik ben benieuwd wanneer het hier kouder wordt dan in Nederland. Want zo ver is het nog niet.

De harde zeewind zorgde ervoor dat m'n camera en ik nat werden.

Maramures: beautiful is an understatement

 M'n eerste echte vakantie in Roemenië zit er alweer op, maar het was super!

Het is een enorm bericht, dus bereid je voor:

We zouden beginnen met een rechtstreekse trein naar Baia Mare. Maar natuurlijk gaat het niet zoals de planning en die trein as gecanceld. Dus we maakten ene tussenstop van 5 uur in Boekarest. Eerst lekker gegeten en daarna een kleine sightseeing en weer verder naar Baia Mare. We hadden de nachttrein en na een reis van bijna 20 uur kwamen we eindelijk aan. Wonder boven wonder heb ik ook nog eens redelijk geslapen.

Onze hosts waren nog niet wakker dus we hebben eerst onszelf rondgeleid door het centrum. (Dank aan degen die de backpack heeft uitgevonden!) We hebben elke kerk wel zo'n beetje gezien en toen was het nog maar middag. Baia Mare lijkt een beetje op Cuenca, ook daar was je in 15 min. van het centrum in de natuur, wat zo goed als onbewoond is. Dus hebben we (ja! met backpack!!) een mooie lange wandeling gemaakt door de bergen.
En alsof dat nog niet genoeg was hebben we de dag afgesloten met een challenge parcour. Jeweetwel op een grote hoogte tussen de bomen rondklimmen. Heel gaaf!

Onze hosts doen ook EVS en hebben we leren kennen op de OAT. 's Avonds zijn we nog met ze uit eten geweest. De volgende dag moesten zij gewoon werken dus zijn we met z'n tweeën erop uitgegaan om de houten kerken van Maramures te bekijken. Het was geweldig! Ik heb voor het eerst in mn leven gelift en daarna hebben we gewandeld van de ene naar de andere kerk. Onderweg kom je een paar huisjes tegen, ach je kan het ook niet zo goed vertellen, dus vandaar een paar foto's:

 De mensen leven hier nog samen met de natuur. Er is geen duidelijke scheiding tussen tuin, weiland en openbare grond. Het was heel apart om daar rond te lopen.

Ook het aanbod van fruit(en noten) wat je ondereg kan

                    plukken is enorm en ook super lekker.

De volgende dag zijn we verder gegaan naar Sighet. Ook hier zijn we liftend naartoe gegaan. We kregen al een lift aangeboden voor we goed en wel klaar stonden. Deze dag veel regen. We hebben het centrum van Sighet bekeken en het Prison Museum bezocht. Later onze host, Danii, ontmoet. We hebben hem 'leren kennen' via couchsurfing. (Zie foto hiernaast, waar hij onderweg appeltjes aan het plukken is)

Het was een leuke actieve jongen/man. Hij was 36, maar woonde nog thuis, wat hier trouwens geen uitzondering is.
Zijn moeder heeft deze paar dagen heerlijk gekookt en alles werd voor ons geregeld. Enorm gastvrij (wat soms zelfs vervelend kan worden).

De dag hierna was erg druk maar ik heb ook enorm genoten. We begonnen met een bezoekje aan het Ellie Wiesel huis, een klein museum. Vervolgens gingen we verder naar Sapanta, waar we eerst een klooster bezocht hebben, daarna een Jeep-tour gemaakt hebben, twee watervallen bekeken en geëindigd bij de Merry Cemetery. In deze begraafplaats heeft iedereen een vrolijk versierde grafsteen met een grappige of cynische tekst erop (Voorbeelden volgen nog).

Ook 's avonds hebben we niet stilgezeten. Danii en zijn vrienden zijn 's avonds acrobatisch en gezellig bezig in het park en wij gingen dus mee. Eenwieleren, skaten, waveboard en het allerbelangrijkste: de slack-line. Op een plat touw lopen, en de gevorderden deden ook kunstjes. Ik was al blij als ik kon blijven staan en

mijn record van 5 stappen. 't was iig heel leuk om eens te proberen.

De dag hierna zijn we er weer zelf opuit gegaan. We stonden om 6 uur op om een lift te krijgen naar Viseu de Sus, waar we plannen hadden om een toeristische rondreis gingen maken met een oude stoomtrein. Helaas konden we geen lift krijgen en hebben we besloten om een wandeling te maken. Alweer was de natuur geweldig. Mooie bergen met prachtige uitzichten.

's Nachts om 1 uur vertrok onze trein naar de volgende bestemming: Brasov. We moesten overstappen in Cluj. En dat zijn niet de Nederlandse overstaptijden(5-30 min), maar de Roemeense(.5-7 uur). Voor ons waren het er drie, dus ach 't viel nog mee. Ook deze uurtjes hebben we gebruikt voor een mini-city-tour. Cluj is een hele oude plaats met mooie oude gebouwen. Ik zou er best nog wel een terug willen komen voor een uitgebreidere tour.

Dan verder met de trein. Brasov is weer heel iets anders. Ook een mooie plaats, maar veel georganiseerder dan Cluj en een hele andere uitstraling. Met gekleurde huisjes en bloemetjes.  We hebben gewinkeld, gesightseeingd (geen commentaar op m'n schrijfwijze), uit eten geweest en ook hier wezen wandelen en met de kabelbaan naar beneden.

<- En de smalste straat van Europa doorgelopen. Maar volgens mij moeten er nog wel smallere zijn.










Nog even het verschil van Cluj en Brasov naast elkaar:

Cluj

Brasov

Toen ik na deze vakantie weer thuis kwam, was het wel nodig om weer een beetje bij te slapen en uit te rusten. Alsof ik toe was aan een paar daagjes vrij. Maar misschien is het beter om te werken, dan kan ik misschien wat uitrusten.